Gorinchem; city of wonders

Gorinchem. Het zal bij vele mensen niet gelijk te plaatsen zijn. Echter, dit pittoreske stadje in de zak van Zuid-Holland, tegen de Brabantse grens aan, is één en al levendig. Menig feestbeest heeft hier zijn wildste nachten doorgebracht en heeft er onvergetelijke herinneringen aan over gehouden. Voor altijd verknocht aan het prachtige wat Gorinchem te bieden heeft. Euh.. ja oké. All kidding aside. Prijs jezelf gezegend als je nog nooit in dat gat geweest bent. En dan heb ik het nog niet eens over uitgaan in Gorinchem gehad. Het beste wat je hier kunt krijgen is een veel te klein wannabe aprés-ski café. Als je zoiets dan ook nog ‘Japie’ noemt, nou, dan weet je ongeveer waar je beland bent.
Als je langs de kassa bent (ja, je moet tegenwoordig ook betalen om je nachtmerrie uit te laten komen) is dit het eerste wat je opvalt. Zelfs je oma’s huiskamer is groter. Ergens middenin hebben ze dan nog een trap neer gepleurd, waar je aan het einde van de avond op staat te balanceren omdat het veel te druk is om ergens anders te staan. Met een beetje geluk zit je aan het eind van de avond nog een enorm vuistgevecht voor de deur.
Voor de rest zitten er in Gorinchem alleen een paar cafeetjes die er vrij gezellig uit zien, en ook wel zijn, maar absoluut niet op de agenda staan als je een avondje los wilt. Je hebt kleine tentjes als de Opus 4, Soestdijk en Pavlov maar dat is meer voor een rustig avondje comazuipen. De beste van die drie is Opus 4. Een toch vrij aardig tentje wat op een gemiddelde zaterdagavond vol loopt. Het beste aan die kroeg is nog wel dat het niet stampesvol zit met 16-jarige pubers. Nu kan je niet zeggen dat het allemaal Nobelprijswinnaars zijn, maar toch, het gemiddelde IQ ligt beduidend hoger.
Al met al zal de gemiddelde partyboomer niet aan zijn trekken komen in Gorinchem. Ik hoop ook op jullie medelijden voor de getergde zielen die zich elk weekend in Gorinchem moeten zien te vermaken. Dank jullie wel.