Na 7 maanden in Australië te hebben rondgereisd, ga ik op mijn dag van terugkomst ’s avonds meteen op stap. Ik ben wel weer toe aan Nederlands bier, ouderwetse meezingers en vertrouwd Limburgs gelul. Na een paar drankjes hier en daar vertrek ik samen met mijn vrienden op de fiets naar ons favoriete stamcafé.
Dit is café de Buren, een hele gezellige kroeg in hartje Sittard. De muziek schalt al uit de boxen, het is gezellig druk en er wordt al flink gedanst. We hangen onze jassen aan de kapstok en mengen ons in de menigte. De tequila is niet aan te slepen en we gaan flink uit ons dak. De dj roept verschillende keren mijn naam om en vriendinnen laten hem liedjes draaien waardoor ik mij nog even in het warme Australië waan. Wanneer we dan ook nog gratis drankjes krijgen kan mijn avond niet meer stuk.
De avond gaat veel te snel voorbij en om 3 uur gooien ze ons eruit. Protesterend pluk ik de klok van de muur en draai hem een uurtje terug terwijl mijn vrienden me mee naar buiten sleuren. Thuis laat ik me op bed ploffen en val vrijwel direct in een diepe slaap.
Wanneer ik ’s morgens wakker word en een voor een mijn ogen open kijk ik met een bonkend hoofd de kamer rond. Mijn oog valt op een onbekende klok. Hoe kom ik daar nou weer aan? Verbaasd laat ik me terug in de kussens zakken. What a night!!
Ook een bezoekje brengen aan café de Buren? Klik dan hier!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten